πενικιλ(λ)αμίνη

η

(φαρμ.) κοινή ονομασία τού αμινο-2-μεθυλο-3-μερκαπτο-3βουτανοϊκού οξέος, τού οποίου το εναντιομερές D αποτελεί χαρακτηριστικό προϊόν τής, υδρόλυσης τών πενικιλλινών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. penicillamine < penicillin «πενικιλλίνη» + amine «αμίνη»].